Bezoek aan kamp Almere

Inleiding

Vanwege een familiebezoek was ik toevallig in de buurt van kamp Almere te Huizen (Noord-Holland). Het was een mooie winterse namiddag dus alle reden om te gaan kijken. En het was makkelijk te vinden, omdat Mevrouw J.C. Tomasilas-Snell ons foto’s had gestuurd van de huidige situatie. Het kamp ligt in een klein stukje natuur; bos en hei met grote grazers. Idyllisch voor een vrijdag middag, maar het is meteen duidelijk dat dit kamp ver van de bewoonde wereld lag met als dichts bijzijnde bewoning luxe villa’s.

Locatie

Kamp Almere ligt aan de Oud Bussummerweg en de Langerhuizerweg, zoals te zien op de topografische kaart uit 1964.

Het kamp is van maart 1951 tot 1972 in gebruik geweest als Moluks woonoord. Veel gezinnen in het kamp waren met de eerste aankomst van de Kota Inten in Nederland gekomen. Ron Sabandar vertelt in een interview op de website van Maluku Huizen  dat het kamp betond uit 13 barakken voor gezinnen en vrijgezellen, een beheerdersbarak bij de ingang, een kolen/turf barak, een kerk/ontspanningsruimte, een badhuis, een washok, en een centrale keuken. Van dit alles is niets meer te zien. Het enige wat er nog staat is het PEN-huisje dat uit de opsomming van Ron Sabandar ontbreekt omdat het waarschijnlijk geen belangrijke rol speelde in de ervaring/herinnering van het kamp.

Echter het belang van een dergelijk restant op de plek van kamp Almere blijkt uit het feit dat mensen zich willen verbinden met de plek, zoals blijkt uit de graffiti op het PEN-huisje. De verschillende graffiti duidt op zowel een politieke (zie hierboven) als persoonlijke (zie hieronder) band met de plek van het voormalige kamp Almere.

Maar ook het monument bij de ingang van het kamp laat de betrokkenheid met de plek zien, waar vele mensen een groot deel van hun leven gewoond hebben onder bijzondere omstandigheden, die tegelijk saamhorig en zwaar konden zijn.

Van het kamp zelf is weinig overgebleven. Er staat nu een bos met smalle paadjes er doorheen. Als je goed kijkt zie je nog wel op verschillende plekken in het bos straat/bakstenen liggen. De opzet van het kamp is echter niet meer terug te zien, omdat overal bomen staan. Het wandelpad links van het PEN-huisje lijkt de begrenzing van het kamp aan te geven. Hier zijn ook nog een waterpunt en wat PWN paaltjes te zien.

De plek van het kamp Almere is vrij toegankelijk en wordt veel gebruikt door recreanten en bewoners uit de omliggende villawijken. De villa’s tonen wel een sterk contrast met de destijds schamele barakken. De rijken van Nederland woonde op een steenworp afstand van de Molukkers die hun land hadden verlaten voor een ongewisse toekomst en met hun gezin rond moesten komen van enkele guldens per week. Een deel van de kampbewoners heeft zich permanent in Huizen gevestigd.