Op 19 oktober j.l. gaf Jobbe Wijnen een lezing over het project Wyldemerck in Balk bij het Podium Gorter. De lezing was mede georganiseerd door Stichting Histoarysk Wurkferbân Gaasterlân (HWG). Het was een erg leuke avond met veel enthousiaste luisteraars…en vertellers.
Het was eigenlijk de eerste keer dat we een lezing gaven in Balk en de opkomst betrof ongeveer 60 personen. Ik vond dat zelf voor een lezing een goede score, maar de organisatie zelf vond het tegenvallen: “Er is concurrentie van een optreden elders in het dorp. Normaal zijn er bijna honderd mensen.” vertelde Sietke Dijkstra me.
Eerst gaf de HWG voorzitter Jan Geert Vogelzang een introductie over de vroege historie van het Kamp. Daarna probeerde ik bij aanvang de ‘truc’ uit te halen die marjolijn en ik ook op de Reuvensdagen hadden gedaan, namelijk mensen laten ervaren dat participatie ‘zelf doen’ betekent door hen het eerste stuk van de lezing zelf te laten voorlezen. Tot grote hilariteit in de zaal – maar je zou ook kunnen zeggen tot groot succes! – liep dat meteen uit de hand. De eerste deelnemer legde het papier aan de kant en begon een verhaal van tien minuten over zijn eigen ervaringen met de Molukkers. In het Fries – zeer terecht! -dus ik verstond er zelf niks van en ik kwam er ook niet meer tussen. Als expert heb je het bij participatie niet altijd in de hand…en zo hoort het ook.
De lezing verliep verder voorspoedig en mensen luisterden zeer betrokken. Het was voelbaar dat vanuit een Fries perspectief er ook groot hart is voor Kamp Wyldemerck en haar bewoners. Mensen hadden veel te vertellen. De voorzitter wist bovendien mede te delen dat het monument met de steen sinds vorig jaar formeel en notarieel van HWG is, omdat de stichting die het beheerde is opgeheven. Ook het beheer is aan hen overgedragen en HWG denkt na over plannen voor monumentalisering van het kampterrein. Inmiddels is direct na de lezing nieuw contact ontstaan tussen de Molukse initiatiefgroep (zie vorig bericht) en het Werkverband, wat natuurlijk alleen maar positief is.
Ook nu waren trouwe bezoekers als Sjouke de Jager en zijn vrouw weer in de zaal en kwamen mensen naar me toe met gevonden voorwerpen en documenten. De zoon van de Empo fietsenmaker, de heer Mous, had een document gevonden dat aangaf welke families er in de barakken woonden en vertelde dat bij zijn vader het hart voor de Molukkers altijd groot was gebleven, maar niet zonder moeilijkheden. Na het vertrek in 1969 bleef vader Mous achter met 15.000 gulden aan onbetaalde rekeningen. “Maar”, zegt zijn zoon nu, “Daar hebben we het niet meer over. Dat is geschiedenis. De mensen zelf konden er niets aan doen, zij zaten in een lastige situatie.”
Ik kreeg ook nog een geëmailleerd bord in handen gedrukt gevonden door mevrouw Feenstra uit Leeuwarden. Het lijkt niet noodzakelijk bij de standaard CAZ uitrusting te horen, maar opvallend is wel dat het een productie-stempel uit Maart 1944 heeft en als meegebakken merknaam ‘Bengal….’. (Een deel is niet leesbaar). Als iemand weet of dit bij de kamp inventaris kan horen, horen we het natuurlijk graag!
Jobbe Wijnen
Foto kop: met dank aan Podium Gorter.
Moluks Erfgoed 
Mooi verwoord ,Jobbe! Idd een mooie duidelijke ” lezing” over de gedane onderzoeken in het kamp door exbewoners van het kamp,nazaten enz.En vooral de herinneringen die naar boven kwamen door ontmoetingen met ” oude” vrienden,klasgenoten en buurtbewoners.Ook de voorgeschiedenis is goed verwoord door Jan,waardoor nog meer duidelijkheid kwam over deze ,voor Gaasterlân zo ’n historische plek.Hopelijk worden de gemaakte plannen m.b.t Kamp Wyldemerck tzt gerealiseerd,zodat er voor het grotere publiek ook verduidelijkt wordt hoe bijzonder deze plek was en nog steeds is.mvg.Sjouke.
LikeLike