Na het opgraven komen de vondsten.

Zaterdag 15 oktober kwamen de deelnemers van het project Wyldemerck weer samen in het Sophiahof. Iedereen zat natuurlijk vol verhalen van het geslaagde opgravingsweekend in Kamp Wyldemerck. Naast verhalen en herinneringen had het onderzoek ook geleid tot een kleine hoveelheid vondsten.

Twee knikkers gevonden naast de kantine/school in woonoord Wyldemerck.
Twee knikkers gevonden naast de kantine/school in kamp Wyldemerck.

Vondsten analyseren

Opgraven is natuurlijk niet het einde van het proces, nu begint het eigenlijk pas. We gaan alle vondsten analyseren en dat kan op verschillende manieren. We begonnen met de klassieke wetenschappelijke methode. Dat is een beschrijvende manier van vondsten verwerken, waarbij je vooral kijkt naar de feitelijke informatie over de vondst. Alle deelnemers kregen formulieren waarop ze de gegevens konden invullen. Naast de vondstlocatie, gaat het dan vooral om de afmeting van de dingen; waar het van gemaakt is zoals baksteen, glas, keramiek, of plastic; en of je speciefieke kenmerken kunt zien zoals kleur, tekst of een patroon. Iedereen was al snel druk bezig.

De vondsten uit het Molukse woonoord Wyldemerck worden beschreven op de formulieren in het Sophiahof te Den Haag(foto: Aboe Marasabessy)
De vondsten worden beschreven op de formulieren in het Sophiahof (foto: Aboe Marasabessy)

Door de wetenschappelijke beschrijving kijk je heel gedetailleerd naar een object en vallen je dingen op die je normaal niet zo snel ziet. Het belang van het onderzoek naar kamp Wyldemerck ligt natuurlijk niet in de vondsten op zich, maar in de verhalen die zij te weeg brengen. Het volgende deel van de middag gingen we dit aspect uitwerken. We deden dit aan de hand van een oefening in automatic writing. Dat wil zeggen dat je schrijft zonder wat er in je op komt zonder te letten op spelling en gramatica. Elke deelnemer pakt een vondt die hen aanspreekt en krijgt tien minuten de tijd om zoveel mogelijk associaties die het voorwerp oproept op te schrijven. Al snel was het muisstil in de zaal op het geluid van pennen op papier na. Toen de 10 minuten op waren had iedereen iets opgeschreven. De teksten zijn dan heel persoonlijk en niet voor iedereen goed leesbaar. Daarom kregen de deelnemers huiswerk mee. Voor de volgende keer gaat iedereen zijn tekst uitwerken tot een verhaal. Dit verhaal gaan we dan meenemen in de rapportage en eindpresentatie.

De vondsten uit het Molukse woonoord Wyldemerck met daaronder de beschrijving ingevuld door de deelnemers.
De vondsten met daaronder de beschrijving ingevuld door de deelnemers.

De middag vloog voorbij, maar we hebben dan ook veel bereikt. De vondsten zijn nu goed beschreven zodat die in het eindverslag kunnen opgenomen worden. En de deelnemers hebben een begin gemaakt met het opschrijven van hun herinneringen. Bij de afsluiting werd duidelijk dat we die verhalen nog veel meer willen vastleggen en ook die van de oudere generatie. Het project Wyldemerck blijft zich zo ontwikkelen.

Het opmeten en beschrijven van de vondsten uit het Molukse woonoord Wyldemerck (Foto Aboe Marasabessy)
Het opmeten en beschrijven van de vondsten uit Wyldemerck (Foto Aboe Marasabessy)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: