Wyldemerck: het vervolg.

Op 17 juni was de feestelijke afronding van het project Wyldemerck: Samen zoeken naar barakken in de bossen. Maar het einde van dit project is eigenlijk ook een begin want nu gaan we aan de slag met hoe het erfgoed daadwerkelijk te versterken. Afgelopen woensdag 18 oktober was de projectgroep Wyldemerck dan ook te gast bij Staatsbosbeheer (SBB) in Amersfoort om te praten over hoe we verder gaan. SBB is de eigenaar van het bos en werd vertegenwoordigt door Bram Verhave en Iris de boer. De gemeente De Fryske Marren in de persoon van Dorien Haagsma was ook aanwezig omdat zij een belangrijke rol spelen in de mogelijke monumentstatus van het elektriciteitshuisje. Na een snel voorstelrondje begon de vergadering.

Aboe Marasabessy nam het voortouw en leidde de vergadering. We hadden drie belangrijke punten om te bespreken. Wat doen jullie als Staatsbosbeheer en De Fryske Marren (FM) met het advies uit het rapport of anders gezegd waar zeggen jullie ja of nee op? Wat is het proces dat we gaan volgen met elkaar? En als laatste hoe blijven we met elkaar in contact?

Tot ieders genoegen waren SBB en FM eensgezind over dat ze alle punten van het advies wilden opvolgen. Dat wil niet zeggen dat het 1 2 3 gebeurd is. Ik zal hier de punten van het advies omschrijven en het proces wat daar bij hoort.

Punt 1: Het elektriceitshuisje bewaren en tot gemeentelijk monument maken. De Fryske Marren is hier mee bezig maar om dit te realiseren moet de eigenaar instemmen. Het elektriciteitshuisje en de grond waar het op staat is in het bezit van Alliander. Deze zijn zeker niet van plan het huisje te slopen, maar gaan niet meteen akkoord met een monumentstatus. Een vervolgstap is dan ook dat er een overleg plaatsvind tussen Alliander, De Fryske Marren en een afvaardiging van de oud-bewoners van Wyldemerck zodat de eigenaar het nut en belang er van inziet om het elektriciteitshuisje tot monument te verklaren.

Punt 2: De herinrichting van de oorspronkelijke paden. Staatsbosbeheer wil hier meteen mee aan de slag. Dit is voor hun een makkelijk te realiseren plan omdat ze dit binnen hun eigen beheer kunnen doen. Gelukkig is er een kaart van de originele paden van Wyldemerck waardoor dat ook precies kan gebeuren. Of de breedte van de paden ook aangehouden moeten worden is een ander verhaal omdat sommige wel drie meter breed waren en dat de sfeer in het bos teniet kan doen. Dorien Haagsma merkte wel op dat daar een omgevingsvergunning voor aangevraagd moet worden. Zij zag verder geen problemen voor de verstrekking daarvan, maar zo zie je dat alles niet zo simpel is als je soms denkt. SBB heeft er in ieder geval zin in om dit te gaan doen en het zou leuk zijn als de gemeenschap daarbij kan helpen. Dit wil SBB snel gaan doen in de winter zodat de natuur zo min mogelijk wordt verstoord. Als in april het broedseizoen begint kan men namelijk niet meer werken in het bos. Als de paden hersteld zijn is het ook makkelijker om over herinrichting en andere zaken na te denken.

Punt 3: Het meest belangrijke punt is misschien wel dat de lokatie van de moskee weer in ere wordt hersteld. Deze lokatie moet weer zichtbaar worden en een punt van aandacht zijn. SBB is bereid de plek weer herkenbaar te maken. Dit kan gelijk met de paden gebeuren. Hoe de plek dan ingericht wordt is iets waar de Molukse gemeenschap over na moet denken. Het voorstel is dat de projectgroep de oud-bewoners en familieleden uitnodigt om hier samen een plan voor op te stellen. Dit traject zal wat langer duren omdat we het er over eens moeten worden hoe we het ingericht willen hebben en dit dan ook haalbaar moet zijn qua geld en regelgeving. Maar het devies is hier eerst bedenken wat je wilt en dan zien wat er kan.

Punt 4: Banken, tafels en prullenbakken. SBB zet geen prullenbakken neer omdat dat teveel werk kost om deze tijdig te legen en schoon te houden. Maar banken met tafels kunnen zeker geplaatst worden. SBB ziet het belang ervan in dat men met grote groepen daar picknickt en dat het dan fijn is als je kunt zitten. Over de preciese uitvoering kan later pas gesproken worden als ook het plan voor de inrichting van de plek van de moskee bekend is.

Punt 5: Infoborden in het kamp. Dit hangt eigenlijk af van wat er te zien is. Na het aanleggen van de originele paden kan hier beter over beslist worden. De projectgroep gaat hier over in gesprek met de oud-bewoners. Het soort infoborden hangt ook samen met de verdere inrichting. SBB heeft wel een huisstijl voor infoborden, maar de vraag is of deze voldoen aan de wensen van de groep. Bij het soort informatie dat op de borden moet komen is natuurlijk de input van de Molukse gemeenschap van het grootste belang. Wat wil de gemeenschap vertellen over haar geschiedenis.

Punt 6: Bord bij de ingang. Voor veel mensen is de ingang van het kamp moeilijk te vinden of men weet niet dat er een kamp is geweest. Een bord bij de ingang van het kamp kan hier verandering in brengen. De uiteindelijke tekst en vorm hangt weer samen met wat er uiteindelijk te zien is in het kamp.

Punt 7: Niet alleen de ingang van het kamp, maar ook de route ernaar toe is niet heel duidelijk omdat je op een gegeven moment op de ventweg moet gaan rijden. Het zou dan ook handig zijn als er op de weg (N359) van Balk naar Koudum bordjes geplaatst worden. Dit is echter een zaak van de provincie en kan hier niet verder besproken worden.

Punt 8: Het aansluiten op bestaande wandelroutes. Dit punt kan het beste opgenomen worden als de herinrichting klaar is. Er lopen al routes in de buurt en ook via het water kom je langs het kamp. Dus het zou leuk zijn als mensen meer te weten komen over de plek.

Al met al is er dus heel wat besproken. Waarbij het enthousiasme van alle partijen vooral van belang is. Iedereen heeft er zin in om Wyldemerck tot een aantrekkelijke plek te maken die het verhaal van de Molukse bewoning vertelt. We blijven contact houden op de manier zoals we nu al doen. Het is nu van belang dat de Molukse gemeenschap haar wensen gaat vormgeven in concrete plannen. Hiervoor zal de projectgroep Wyldemerck een bijeenkomst organiseren met de oud-bewoners en betrokkenen. Moluks Erfgoed is namelijk niet meer de projectleider van het vervolg , maar wij blijven natuurlijk wel betrokken. Het succes van het project Wyldemerck is dat de deelnemers het stokje hebben overgenomen en de voortrekkers zijn in het behoud en kenbaar maken van hun erfgoed. De positieve houding van Staatsbosbeheer en De Fryske Marren laat zien dat er veel mogelijk is waardoor de plek van meerwaarde wordt voor iedereen.