Grijpskerke

Zaterdag 27 januari gingen we met ‘team woonoorden’ naar Zeeland. Onze eerste stop was de straat Garijp in Grijpskerke. Hier lag vroeger het Moluks woonoord Grijpskerke. De nabij woonachtige regio-archeoloog van Zeeuws Vlaanderen Nathalie Visser ontmoette ons bij de molen. Nathalie had wat geprinte foto’s van het woonoord meegenomen. Gezamenlijk liepen we naar het voormalige woonoord.

En om eerlijk te zijn, niets zag er nog uit zoals in de tijd van het woonoord, zelfs het uitzicht op de molen was veranderd. Waar de gebouwen van het kamp geheel verdwenen zijn onder luxe woonhuizen uit 1998, is ook de ernaast gelegen molen flink opgeknapt met nieuwe wieken en een nieuwe molenaarswoning.

Alleen vanuit de lucht kun je er nog iets herkennen als je de juiste voorkennis hebt. Het middenterrein van het kamp is namelijk nog herkenbaar in het stratenpatroon van Garijp. Van de vlaggenmast die er ooit stond, is echter niets meer te zien. De zes huizen linksonder staan in ongeveer dezelfde formatie als de barakken van het woonoord. Aan de rechterzijde is het huis echter schuin geplaatst terwijl daar vroeger twee barakken hebben gestaan die de afsluiting van een rechthoek vormde.

Het woonoord Grijpskerke was net als andere kleine kampen nog geen jaar in gebruik van juni 1951 tot mei 1952. Er waren acht houten barakken met daarvoor bestrating rondom een grasveld met vlaggenmast. Het woonoord lag buiten het dorp. Er woonden 103 Molukkers met een protestantse achtergrond. Zij waren met andere Molukkers met de boot Kota Inten vanuit Tanjung Priok vertrokken. Alle passagiers van de boot werden in Walcheren in woonoorden geplaatst.¹

Een lokale bewoner bij de molen, wist niet dat er een Moluks woonoord achter zijn huis was geweest. Wel kon hij vertellen dat er een houtfabriek had gestaan. Of dit bedrijf gevestigd was in de oude barakken, was niet bekend.

Bron

¹ Smeets, H. en C. Nanuruw 2009. Molukkers in Zeeland 1951-2009, p.31.